fugl er stærstur fróni á
fjallstindanna milli ná
vængjafjaðrir
vindinn aðrir
vinir honum kljúfa hjá

kornung þegar komu fyrst
kynjaskrímsli, svöng ég þyrst
fjalls - afþaki
flang á baki
fuglinum er ríkir nyrst

blésu hana bitrum móð
barði frá sér íslands fljóð
þegnar sváfu
þessa gófu
þórunn fann er leit hún blóð

fyrsta stríð af fjórum vannst
fréttist víða, sagan spannst
þó í ljóðum
þessum góðum
þórunn hvergi fyrir fannst

með fuglum
með fuglum
þórunn hvergi fyrirfannst
með fuglum
með fuglum

þín var ævin þréttán ár
þegar först með fuglum
fálkum, örnum, uglum
þú var himinn þungur, grár
þegar först með fuglum

þórunn var orðin þréttán ára
þegar hún för með fuglum
barðist við djöfla og fjanda, fjára
þegar hún för með fuglum
skammt milli gleði -- og tregatára
þegar hún för með fuglum
lærði að svo myndi lifið klára
þegar hún för með fuglum

með fuglum
með fuglum
þegar hún för með fuglum
með fuglum
með fuglum

þegar sváfa flestir fast
fuglar vörðu björgin
sökkva lik er sameinast
sverðin fyrir fjörgyn
nötraði allt norðurland
níð skal vondum banna
treysti verðmætt vinaband
vættur meðal manna