Bir garip hüzün çöker insana El ayak çekilince Tek baþýna kalýrsýn dünyada Etraf sessizleþince Ýnan bu ev alýþamadý Hiçbir zaman sensizliðe Þimdi sensizlik oturuyor Kalkýp gittiðin yerde Yalnýzlýða elbet alýþýr bedenim Yalnýzlýkla belki de baþa çýkabilirim Çok zor gelse bile yaþar öðrenirim Sensizlik benim canýmý acýtan Bir derin korku düþer ruhuma Duvarlar seslenince Karanlýk oyun oynar aklýma Gölgeler dans edince Ýnan bana alýþamadým Hiçbir zaman sensizliðe Þimdi sensizlik dolaþýyor Çýkýp gittiðin bu evde