's ochtends bij 't ontbijt ik lees de krant en drink mijn thee en als de radio Mozart draait dan fluit ik zachtjes mee 's avonds in de kroeg na wat glazen rode wijn dan praat ik honderduit ik lijk de oude wel te zijn maar schijn bedriegt van de waarheid win je nooit je mag het weten ik mis je nog steeds maar ik voel diep in mijn hart dat heel die tijd niet voor niets is geweest ik doe mijn jas aan, 'k wil naar huis als net op dat moment de deur wijd opengaat en jij die daar dan bent je knipoogt en je straalt ik schrik, verroer geen vin maar als je naar een andere tafel loopt houd heel de kroeg zijn adem in en ik kijk hoe je praat en bij het horen van je lach op zo'n moment dan mis ik jou het meest maar ik voel diep in mijn hart dat heel die tijd niet voor niets is geweest niets lijkt nu nog vreemd een mens gaat zijn weg en elke stap telt mee niemand komt zomaar in je leven voorbij je bent een zegen geweest voor mij een klok slaat middernacht ik wandel traag naar huis de straat is vredig stil en in die stilte kom ik thuis ik ben nu wie ik ben degene die ik nooit zou zijn als ik jou niet had gekend zo zou je altijd bij me zijn en nu ik weet waar ik sta en ik voel dat ik weer leef op dit moment raakt het me het meest dat ik voel diep in mijn hart dat heel die tijd niet voor niets is geweest