Wanneer den uyl op muysen jaeght Ende de somb're maen onsche naghtrust bewaeckt Alsch de vleedermuyse den nacht doorclieft Ende den windt de boomen laet craecken Het uur van de Cwaedebosschen breeckt aen Dra sullen meenighe verdwaelden van scrick versteyven Eysinghweckende creeten clincken door 't bosch Selfs den stoersten bonck sal thuys bleyven Laetst vondt men in de bosschen nen dooden landtlooper Door tacken seyn leyf stuckghereeten Den mulder een sagh het vanuyt seynen moolen Naer ey segt cwaemen de bosschen tot leeven Craeckende tacken greepen den swerver Sey trocken seyn verdoemdt leyf in stucken Den stacker een schreeuwdighe gheleyck honderdduusdt man Toen nen eyckentack seyn hart er uyt beghon te rucken Bomma vertelt aen haer kindersch aen den oopen haerdt Weylst sey haer teydt passeert me cantclosschen "Cweeselckens, is uw leeven u meer dan nen centiem waerdt vermeydt dan die beheckste bosschen! Want daer loenst den duyvel ende seyn bataljon Die gheenen encklen paster ooit uytendreyven con Den demoon heeft seyn leute in toovren ende moorden Nen weysen mensch bleyft wegh van die oorden." Bevreeschde houthackers vroeghen den baljuw om raedt Ey stuurde seyn leegher naer d'onsaelighe plecke 't eenighe dat sey op unne tochte daer vonden Wasch doodt ende verderf en nen tack rond uldere necke Het con niet meer seyn - den baljuw wasch woest Een bosch had sojuyst seyne troepen verwoest Ey sey: ick steeke den brandt in die vervloeckte boomen Den duyvel sal dan wel naer buyten moeten coomen So ghesegdt so ghedaen het woudt wasch aent ficken Coneynen ende herten vlughten - sey wilden niet sticken Doch plotschclaps cwam nen huylenden storm 't vuur dooven Den baljuw con seyne ooghen niet ghelooven En toen versceen Garm - den ridder van 't cwaedt Eynd' leyck toonde ey seyn waere ghelaet Naer 't scheynt huyst ey nu in and're oorden Daer can men nogh steedsch seynen claeghsangh aenhooren Met een besweerenden vloeck aenenriep ey seyn vasallen Die daedeleyck alle overleevenden aenenvalden Nae nen bitt'ren streydt swom elckeen in 't bloedt Ende Garm riep: "'t sal u leeren te spotten met meyn duyvelschghebroedt" Ey verdween met de naght ende cwam niet meer terugh Maer 't ghepeupel uyt de streecke vergheet hem niet vlugh De Cwaedebosschenmythe isch belanghe niet ghedaen Volghenst da'k peynsche comt der seekerst nogh een steertjen aen