een zuchtje wind door 't open raam
ik kan het voorjaar ruiken
twee vogels stoeien met elkaar
daar ergens in de struiken
ik doe m'n ogen even dicht
hoe lang is het geleden
dat wij omstuimig en verliefd
de mooiste dingen deden

Zo mooi als toen
kan 't leven nooit meer worden
ik mis je zo, het doet nog steeds zo'n pijn
al zou de zon,onafgebroken schijnenzo mooi als toen zal 't leven nooit meer zijn
ik had je lief, en dat is zo gebleven
kon ik die tijd met jou maar overdoen
want zonder jou, dat weet ik, zal het leven
nooit meer zo mooi, zo heerlijk zijn als toen

Het voorjaar maakt me rusteloos
de zon lonkt door de ruiten
de bomen staan alweer in blad
ik moet gewoon naar buiten
ik wandel door 't nog stille bos
en heb maar een gedachte
wat zou het heerlijk zijn als jij
hier ergens op me wachtte.