Er gebeurt hier niet veel Sinds jij er niet meer bent De tijd loopt langzaam vol Onbetekenende zaken Ze stelen Ongemerkt de dagen leeg Roven dag na maand na jaar 's nachts als ik alleen ben Alleen met de gedachten Die sinds jij er niet meer bent Ik voor mezelf hou Hoor ik vaak een stem Een schreeuw in het duister Is het de stem van jou Sinds jij er niet meer bent Achtervolgen mij de beelden Altijd opnieuw Toch altijd onverwacht Hoor ik jouw stem Maar wat ik ook probeer Het eindigt elke keer hetzelfde Ze zitten aan het eind van deze gang In hun benauwde, tl verlichte kamer Voor die mannen duurt het nu al veel te lang Ik kan niet horen wat ze zeggen Maar ze praten over ons Hun koffie precies zoals het hoort Heet, veel te sterk, uit bekers van karton De asbak overvol, de sigaretten weer eens op De spanning te snijden en het richt zich tegen mij Maar ik zeg niets En zolang jij niets zegt Blijft het altijd ons geheim Tot het eind Tot het bittere eind