's Avonds tegen negen stond ze in de regen bij de halte van lijn tien
Eenzaam en verloren, nat en half bevroren, zo had ik nooit gezien
Zo'n verdrietig meisje brengt je van de wijs
Je weet niet goed wat je moet doen
Voor ik het besefte gaf ik haar opeens een zoen

Mooie meisjes blijven nooit zo lang alleen
Droog je tranen en laat ons samen door 't leven gaan
Vraag niet meer waarom de zon vandaag niet scheen
Morgen zal ze voor jou weer hoog aan de hemel staan

Ogen vol van tranen keken mij toen aan en ik verloor mijn hart meteen
Ik zag in haar ogen hoe ze was bedrogen, daarom was ze nu alleen
O wat was ze mooi, waarom viel ze ten prooi aan iemand die haar zo verliet
En ik nam mij voor: ik maak een eind aan haar verdriet

Mooie meisjes blijven nooit zo lang alleen
Droog je tranen en laat ons samen door 't leven gaan
Vraag niet meer waarom de zon vandaag niet scheen
Morgen zal ze voor jou weer hoog aan de hemel staan