In störm en wind stoat hai doar tröts te kieken aan wotterkaant
Sums is het krek asof e zegt dit is mien thuus, mien laand
Hai hold de wacht bie t Stadsknoal en denkt aan vrouger joaren
In tied dat minsen sloapen goan en kinder worden geboren

Refraain:
Doar stoat hai bie de badde en spijt t wotter in
Dat dut mie denken aan snikkejong en da'k grammieterg bin
Krinkies stromen noar t Bunersluus en ook noar t Sapsverloat
Herrinnens aan vergoane tieden, aan törf, mor ook aan schoamt
Kiddels uut begunjoaren binnen dood of gries of old
Zai stoan verainegd aan de wieke mit n bronzen haart van gold

Deur dizze kwakjesbruier zug ik ale schippers goan
Ik heur Geert Tais zien meesterwaarken, zien Lorelei benoam
"Ik wait nait wat dat beduden zel", heur k wied vot n wichie zingen
De wottertoren dij stoat aan t end, de spijer spijt zien kringen

En in de kolle van de winter, in de waarmte van de zun
In vrouger tied en toukomst was hier het stil begun
Minsen uut dij stoere joaren binnen dood of gries en old
Zai stoan verainegd aan de wieke mit n bronzen haart van gold