Schaf de zon af, trek de stekker
Uit de sterren die daar staan
Haal een bezem door de Melkweg
Hang een doek over de maan

Stop de aarde met dat gedoe
En met dat draaien om haar as
Met die hussel van seizoenen
Elk kwartaal een andere jas

Sla kalenders in de ijzers
Steek een spaak tussen de wijzers
Het wordt nooit meer hoe het was

Schaf de zon af trek de stekker
Uit de sterren die daar staan
Veeg de Melkweg onder het vloerkleed
Draai dat peertje uit de maan

Pulk meteen ook die planeten
Uit hun eindeloze baan
Want ik heb het wel gezien zo
Is er voor mij niks meer aan

Haal de klokken uit de toren
Staak het tikken van de tijd
Laat geen ochtend ooit nog gloren
Geen gemiddaguur, respijt

Stop het avondrood met kleuren
Laat er niets, niets meer gebeuren
Breng me de vergetelheid

Waarvoor kleur nog, waarvoor ogen?
Laat het zwart zijn, eeuwig nacht

Waar is 'ie nou nog voor nodig
Als mijn liefje niet meer lacht?

Schaf de zon af of de sterren
Laat het uit zijn met die maan
Laat toch alles wat zo straalde
Met haar stoppen te bestaan