As den doed euver 't galgeveld dooëlde
waasd'n benkeleke mandragora oat de noate jaad

Bloed van goddeloze wezens dei hèèë oet hoenge
Foenkelend as de zon in de Al Wetende ouge

Ein galg rechgetrókke op 't Keizel
Een aner an't Montelsven
Dat 't vollek moog zie'n en leer'n

Den hier moog iere'n, weet höbbe en lœster'n
De beek is 'n plak
boe het vlies kan rotte'n in ne pœt

"Den armen patient stont
in dien bitteren kau wel twee uren lanck
Tot dat de kuijle gemaeckt was,
de kruck gerecht en alles veerdigh
En wordt soo inden maneschijn gehangen
God heb de ziel! God heb de ziel!"

Een groete publieke bedeenkomst ver de minse
Dooë gegoeid zoe doed as ne piering
Kroenkelend waachtend op wiel hon en zwatte keëver

De lèisde brandstapel in Wölle goenk oat
jus twientig jaor joder
De galgen hèèë jonde vórtgenome dœr de Franse

In zevetienhonnerd vèèfensevetig
jonde de galge vórtgenome
En zoe jünde een aad rech teniet gedœn
Zoe jünde een aad rech teniet gedœn!