Wanneer ik zag hoe wreed de tijd geschonden
De pracht en praal van vroeger eeuwen heeft
Hoe trotse torens zijn gericht ten gronde
En Frank Sinatra zelfs voor zijn gramschap beeft

Ja, dit denken en dit vrezen is als sterven
Ik huil om wat ik heb en eens moet derven
Ja, de tijd is een schoft

Wanneer ik zag hoe alles steeds verkeert
Hoe alle glorie eindigt in verval
Heeft die verwoesting mij aldus geleerd
Dat tijd mijn lief ook eenmaal roven zal