Je was zo'n prachtig kindje.
Zo lekker vrolijk en spontaan.
In mijn hand alleen een foto.
Jij bent bij mij weggegaan.

Je lach klinkt niet meer door ons huis.
De herinnering doet zo'n pijn.
Hoe kon dit toch gebeuren.
Waarom heeft het niet zo mogen zijn.

Hoe moet ik hiermee omgaan.
Ik begrijp het doel hier niet van.
God kunt u mij zeggen:
Was dit volgens uw plan?
Ik voel me zo gebroken.
Verscheurd door het verdriet.
En eigenlijk vraag ik mij af.
Of u mijn pijn wel ziet.

Mijn hart ligt hier in duizend stukjes.
'k voel me kwaad, verraden en alleen.
Elk stukje lijkt te schreeuwen.
Help mij toch! help mij hierdoor heen!!

Hoe moet ik hiermee omgaan.
Ik begrijp het doel hier niet van.
God kunt u mij zeggen:
Was dit volgens uw plan?
Ik voel me zo gebroken.
Ik verscheurd door het verdriet.
Maar help mij god u te vertrouwen.
Al zegt mijn gevoel dat niet.

Hoe moet ik hiermee omgaan.
Ik begrijp het doel hier niet van.
God kunt u mij zeggen:
Was dit volgens uw plan?
Ik voel me zo gebroken.
Ik verscheurd door het verdriet.
Maar help mij god u te vertrouwen.
Al zegt mijn gevoel dat niet.

Help mij god u te vertouwen.
Ik weet dat u mij ziet.

Marina