Ruud Lubbers zegt, hij zit
Tot het einde van de rit
Dat heeft hij ons bij hoog en laag verkondigd
'k Geloof Ruud op z'n woord
Hoewel, hij hoort tot 't soort
Dat wel 'ns losjes tegen waarheid zondigt
Bezwijkt Ruud voor die Europese baan
Zingen wij, voordat hij in de fout kan gaan:

Dat heb jij nooit beloofd
Dat heb jij nooit beloofd
We zullen heus niet gaan vitten
Over ritten uit te zitten
Jij hebt Europa in je hoofd
Dat heb jij nooit beloofd
Dat heb jij nooit beloofd
En als je op zo'n tax-free Europese baan belandt...

Dan zeg je op een nacht
Tegen Ria onverwacht
"Ik had dat nooit gedacht
Maar...
Geef mij maar Nederland
Van de laars van Limburg tot het strand
Nog omzoomd door niemandsland
Maar zoals de hoge heren wensen
Vervallen alle grenzen
En dan herken je Nederland slechts aan de mensen
Hun karakter, hun koppigheid, hun taal
Onderwijzers, dominees, klerken, allemaal
Geef mij maar Nederland
Van de laars van Limburg tot het strand
Een gebied straks met die elf
Zijn we grenzeloos onszelf
Een gebied straks met die elf
Zijn we irritant
Maar eigenlijk wel charmant
Geef mij maar Nederland!
Onszelf"