Er was 'ns een korrel graan
Gezaaid in de grond
Geboren om dood te gaan
Geen mens die het vond
Maar heel langzaam brak het open
En er kwam nieuw leven aan
En 't heeft zichzelf verloren
Zie het koren op de akkers staan

Hij was als een korrel graan
In de aarde gestrooid
Geboren om dood te gaan
Beroofd en berooid
En zijn lichaam werd verbroken
Toen hij zich aan het kruis liet slaan
Zo heeft hij zichzelf gegeven
En liet zijn leven door de wereld gaan

Ik weet dat ik sterven moet
Niet later, maar nu
En al wat mijn leven doet geef ik aan u
En heel langzaam breek ik open
Als een kleine korrel graan
Tot het leven wordt geboren
En er zal koren
Op de akkers staan