Als een veenbrand als een lang vergeten vuur
Kroop de oude liefde toch weer naar me toe
Ik leef d'r onverwacht weer volop avontuur
Aan de dingen die ik denk en die ik doe
Hoe bestaat het, vraag ik opgewonden, hoe
Zou het komen dat het vuur zich weer liet zien
Na een tijd waarin ik moedeloos en moe
Niet meer rekenende op ooit of op misschien
Ik weet waarlijk niet waar ik het aan verdien
Maar de oude vlammen slaan weer door me heen
En jij blaast ze voor mij aan met windkracht tien
En ik ben niet meer, ik hoef niet meer alleen

Als een veenbrand die zich schuil houdt in het veen
En weer flakkert op het grilligste moment
Sloeg je toe en wat ik voel van top tot teen
Is de warmte die ik vroeger heb gekend
Oude vlam wat ben ik blij dat jij er bent
Jij bent terug, je scheurt de knopen van mijn jas
En ik gloei en ik brand weer permanent
Als een meisje, als het meisje dat ik was
Het bestaan is zoveel meer dan schuim en as
En het houdt de beste pijlen op zijn boog
En na jaren lange wanhoop zorgt het pas
Voor het happy end, de clou, de epiloog

Het geluk ontrekt zich aan het oog
Maar het smeult en wacht en op de lange duur
Laait de liefde uit de diepten naar omhoog
Als een veenbrand, als een lang vergeten vuur