't mut morgend zen,ik hoor de vogels fluiten
en in de verte een kerkklok die luidt
maar d'r speelt nog alt' geen zon in oe gordijnen
en oe huis is nog heel stil zonder geluid

ja ik heb eigenlijk vannacht ni veel geslapen
'k heb alt' maar liggen kijken stil naar a
ge sliep gelak een kind in mijnen arm
en kroop tegen mij aon gelak as na

't is eigenlijk toch ook wel heel vremd gelopen
den tijd van wilde haren, onbesuisd
hoeda alletwee ons wegen na die jaren
toch weer eindelijk mekaar hebben gekruist

ja, en wij hebben allebei ons eigen leven
heel verschillend, onafhankelijk van mekaar
en straks gaat toch weer ieder zijne kant oep
ik hoop weer niet voor 'kweeni hoeveel jaar

subiet stade gij oep en gij zet koffe
of stelde u voor misschien ontbijt aan bed
maar probeert ni de betovering te verbreken
van momenten die ge nooit of nooit verget

ja en daaroem is't voor ons misschien wel 't beste
dat ons gevoel van vriendschap bleft bestaan
da wij ondanks het feit da wij da konnen
het nog nooit ni met mekaar hemme gedaan
'tmoet morgend zen ik hoor de vogels fluiten