Un barrio obreiro o seu fogar
Seu berce, a súa prisión

Matar as horas e folgar
Toda a súa aspiración

Xan soio tiña tempo
Pra perder o tempo
E non pra obedecer

Facendo amigos entre muros
De cemento
Pensando que facer

Farto de ser coma os demais
Seguindo a sinazón
Buscando un xeito de cambiar
Unha motivazón

Aquela noite
Xan quixo saír de marcha
E non tiña onde ir

Nun vello baixo
Temas de punk-rock soaban
A súa raiba estaba alí

Mala ostia e rebeldía
Sons que chaman por ti
Non os deixes fuxir

Abrindo as portas do local
Sen medo
Saíu da súa prisión
Da rúa
Uniuse á banda e a tocar
Oi music!
Rachou coa frustrazón
Coa rutina

Agora xan dispara balas
Coa guitarra
Disposto a resistir
Agora xan descarga
Adrenalina e raiba
Dispara contra ti

Mala ostia e rebeldía
Sons que chaman por ti
Non os deixes fuxir

Mala ostia e rebeldía
Sons que chaman por ti
Non os deixes fuxir

Mala ostia e rebeldía
Sons que chaman por ti
Non os deixes fuxir