Bracia podniesmy z duma glowy
Niech dawna potega roznieci ogien
W naszych poganskich sercach
Niech piesn ojcow zabrzmi znow tysiacem glosow
Niech poplynie wsrod wzgorz i lasow
Niech wicher uniesie ja ponad szczyty gor
Niech nowa krew zawrze w naszych zylach
Jak szczyty gor pradawnych
I borow bezkresnych przestrzenie
Tak mysl o losach ojczyzny
Bolesne wyzwala wspomnienie
Lecz hordy niewiernych powstana
Wykrzycza swe ciche pragnienia
Nieswiete pochodnie zapala
Od Wladcy Gromu plomienia
Jak gwiazdy na ciemnym niebie
I zboz falujacych ziarna
Tak Polska bedzie na wieki
Poganska, nienaruszalna
Jak grodow prastarych mury
Praojcow mysl zlota i hojna
Tak Polska bedzie na wieki
Slowianska, potezna i wolna...