Bêdziesz now¹ liczb¹
w mym notesie mój wyœniony
strumykiem kolejnym przeskoczonym wnet
kwiatem, który wiêdnie
w moich d³oniach zatracony
nie odwracaj oczu przecie¿ wiesz
to dla nas dzisiaj pada deszcz
to dla nas niebo têcz¹ gra
maluj¹c kolorow¹ bramê
przez któr¹ tak jak zawsze ja
odejdê przed zaœniêciem dnia
by przelaæ œwie¿y grzech na papier
masz jeszcze czas
póki za oknem b³êkit p³acze
masz jeszcze czas
spróbuj zatrzymaæ mnie
zawróciæ rzeki bieg
masz jeszcze czas
jeœli zechcesz, jeœli potrafisz
masz jeszcze czas
wiêc niepotrzebny œmiech,
naprawdê nie znasz mnie
w mym ogrodzie kwiaty umieraj¹,
gdy mnie nie ma
muszê do nich wracaæ, ty zostaniesz tu
ka¿dej nocy nowy ofiarujê im poemat
i dlatego potrzebujê ciebie
nie czujê tego, co byœ chcia³
nie mówiê nic, bo lepiej tak
nie s³owa mog¹ tu coœ zmieniæ
odejdê przed zaœniêciem dnia
ucieknê póki w sercu gra
natchnienie, co odrywa od ziemi