Door de straten van Parijs
Klinkt nog steeds dezelfde wijs
Van die oude muzikant
Je hoort 'm al aan de overkant

Eens was hij toch heel beroemd
Altijd werd zijn naam genoemd
Nu is hij heel oud en grijs
Ouder dan de stad Parijs

refr.:
Door de straten, over pleinen
Klinkt dat ene lied
Die melodie zal nooit verdwijnen
Ook al ken je hem niet
Eenzaam zijn nu al zijn dagen
Niemand die hem nog kent
Hij speelt op zijn accordeon
En denkt aan hoe het eens begon
Het leven is nu grauw en grijs
In de straten van Parijs

Zijn vrienden kennen hem niet meer
Maar kijken nu nog op hem neer
Hij speelt voor geld nog op de straat
Voor 's morgens vroeg tot 's avonds laat

Niemand die nog op hem wacht
Maar soms is het of hij weer lacht
Hij was beroemd in 't hele land
Die oude grijze muzikant

refr.