Ik ben de geest van een ver verleden
verloren in een mist van tijd
een tijd waar Eer en Glorie samen hingen aan de Krijg
Uitrijden bij 't ochtendgloren, de gevallen vijand zien bij 't avondrood
Smalend lachend om de grote ontsnapping aan de dood

Slagvelden bezaaid met lijken
van hen voor land en Koning streed
De roofvogels doen zich te goed aan hun heerlijk rottend vlees
Nooit zal de wind nog hun haren strelen
Nooit meer een kus van kind en vrouw
Maar glorievol gestorven voor 's lands zijn Eer en Trouw

Een verlangen dat de ziele snijdt
Een Europa dat van zijn Pest is bevrijdt
Laat ons strijden voor ons Hoogste Goed
voor ons Taal, Cultuur en Bloed!

Ik ben de geest van een ver verleden
van den Duisteren eeuw waar Chaos rees
waar de mensen leefden onder een constante vrees
vrees voor den God in de hemelen boven en zijn tegenpool die de nacht verkoos

Ik ben de geest van een ver verleden
maar 'k leef nog voor in 't hart van velen
degenen die nog trots zijn op hun pure Vlaamse bloed

Geholpen door de geur van Zyklon gas