De zeemanis 'nen mensdie heeft als enige wens
het zeegat uit te varen
de wijde wereld in.
Bij storm of wervelwind
tons zingt hij welgezind
hij houdt van de gevaren
dat is naar zijne zijn.

De zeeman smijt zijn ankerke
dat in elk waterke past
het hèwt zijn bootje vast
bij dag en nacht.
De zeeman smijt zijn ankerke
dat in elk waterke past
dat hèwt zijn bootje vast
zolange dat 't past.

Als 't anker is gezakt
en goed in d'eerde plakt
tons wordt zijn schip herladen
al met een nieuw vracht.
In zijn properste broek
die gaat hij tons op zoek
al slenterend langs de kaaie
naar war liefde voor de nacht.

De zeeman is getrèwe
ja schier aan elke vrèwe
Hij wil ze alles geven
zijn herte is zo groot
Maar komt er straks ne vloed
zodat hij vertrekken moet
tons zweert hij trouw aan 't leven
bij 't vertrek van zijn boot.

Als 't meiskenie verstaat
waarom dat hij weggaat
tons zegt hij 'ke ée mijn schoenen
in Marseille laten staan.
Maar als zijn schip vertrekt
en hij aan d'ankerdoorde trekt
zal 't weer zes maanden duren
eer dat hij aan land zal gaan.