Hu såg han fysst
Hu såg han fysst då han nærma seg land
Han sto te rors
aleina ombord
då solå gikk ner
Hu hørte sang
et mektigt kor høgt i det blå
De andre lo
då hu ropte høgt
at himmelen va nær
Vettlause drømmer sto i fyr
Hu va et barn, et sultent dyr
Nå sko hu hentas hjem for godt
Barn av Gud
Barn av Gud
Dager og netter av savn
bønner og rob uden navn
forakta og glømt på jordå
vakraste blomst som ingen såg
Hu gjekk ombord
Hu gjekk ombord då ein hånd blei rakt ner
og vinden steig
fra bris te storm mens nåttå seig på
Hu frøs te is
då bølger dreiv tungt øve dekk
Kapteinen sov
men hu ropte høgt
og ba han om hjelp
Han skapte stjerner av kver sky
sjøen blei taus og smul på ny
Han spurte koffor hu va redd:
- Eg e ombord og du e
Barn av Gud...