På maktens høge tind
og under foden min
vokse de vilt
I bankens søylerom
og byens nye slum
På marmor og metall
og plast så glatt og kald
springe de ud
Fra Mammons tørre brønn
de tørstes gråd og bønn
te Gud
Blomster me aldri såg
enger kor ingen låg
kjærtegn på himlens språg
me aldri forsto
Blomster me aldri såg
enger kor ingen låg
ud av vårt bråg lar Gud
en stillhed gro
I fly og terminal
bordell og katedral
der har de stått
så prisgitt lyst og vind
langs veier kor ein blind
har gått
Blomster me aldri såg...