refrain:
Ook matrozen kennen heimwee, naar de haven, dicht bij huis
Ook matrozen kennen heimwee, naar hun vrouw en kind'ren thuis
In de vreemde zijn ze eenzaam, op de grote oceaan
Ook matrozen kennen heimwee, want bij 't weerzien blinkt een traan

Op de kade is hun afscheid, want matrozen gaan naar zee
Een omhelzing van twee mensen, een herinnering neemt hij mee
Op de loopplank kijkt hij nog eenmaal in de ogen van vrouw en kind
Hij verlangt nu al naar 't einde van de reis die pas begint

refrain

Duizend mijlen van de haven, waar hij alles achter liet
Elke avond, in den vreemde, als hij weer de foto ziet
Waar hij alleen maar van kan houden, dan verlangt hij weer naar huis
Naar dat enig dierbaar plekje, bij z'n vrouw en kind'ren thuis

refrain

Want bij 't weerzien blinkt een traan