A

[Verse 1]
A                                                    A7
Het was een reis van zeven dagen en de nachten waren lang
A                                                    A7
Maar ik had meestal goed gezelschap en ik was zelden bang
D                                              A           A7
Aan de andere kant van de heuvels was het gras niet altijd groen
Em                      A           A7              Em
Ik zou liegen als ik zei dat ik het over wilde doen

[Verse 2]
A                                                            A7
't Was bij het vallen van de avond toen de zon aan de einder stond
A                                                      A7
Dat ik aan het einde van de velden mijn reisbestemming vond
D                                            A    A7
In duizend boeken en verhalen had ik gelezen en gehoord
Em                      A           A7            Em
Van de vrede in het paradijs achter de hemelpoort

[Verse 3]
A                                               A7
De poort was klein en sober, een simpele houten deur
A                                                A7
In een muur van ruwe steen en van een onbestemde kleur
D                                               A          A7
Geen stralenkrans, geen hemels licht, geen fier wapperende vlag
Em                              D                             A   A7
Alleen een bordje waarop stond “We zijn geopend op de laatste dag.”

[Verse 4]
Em                      A                 A7
Ik klopte aarzelend aan want dit was zo'n moment
A                                                            A7
Waarop de grote leegte gaapt als je hoort dat je niet welkom bent
D                                            A          A7
Aan het einde van een zware reis en vermoeid tot op het bod
Em                           D                                A  A7
Maar ik zou antwoord krijgen op de vraag: “Wie of wat is God?”

[Verse 5]
A                                                           A7
De poort ging open en een man met baard keek me vriendelijk aan
A                                                            A7
“'t Is vandaag je laatste dag”, zei hij, “je mag naar binnen gaan
             D                                       A      A7
Mijn naam is Petrus en je hebt weleens van me gehoord misschien?”
C                                                     A             A7
“Natuurlijk”, zei ik, “maar wat ik vragen wou, mag ik God heel even zien?”

[Verse 6]
Em                        A                          A7
Petrus zweeg een ogenblik en keek me niet begrijpend aan
A                                                                A7
“Wie zeg je”, vroeg hij met gefronste blik, “ik heb je niet goed verstaan”
       D                               A       A7
Ik zei het opnieuw en Petrus reageerde wat verstoord
Em                     D
“God”, herhaalde hij, “die naam heb ik nog nooit gehoord
                                                     A  A7
Er is niemand die zo heet hier achter de hemelpoort”

[Instrumental]
A A7    D    A A7    Em  D  A A7

[Verse 7]
D
“En Jezus”, riep ik vertwijfeld en met dichtgeknepen keel
A                                                 A7
“Jezus ken ik wel”, zei Petrus, “maar zo heten er zoveel”
D                                                    A         A7
“En Allah dan”, probeerde ik, “of Jahweh, klinkt dat misschien bekend?”
Em                               A                        A7               Em
“Nee het spijt me”, zei Petrus, “maar denk nu niet dat je niet welkom bent.”

[Verse 8]
A                                                 A7
Ik liet de poort voor wat hij was en trok weer de velden in
A                                                A7
Het paradijs zonder God had voor mij totaal geen zin
D                                       A      A7
Na vele uren wandelen bij het licht van zon en maan
Em                        D                              Em
Zag ik tussen dahlia's en asters een schamel hutje staan

[Verse 9]
D
Een kluizenaar zo leek het wel, een zonderling of een herder
A                                                           A7
En het einde van mijn reis want achter de hut ging het niet verder
D                                                A    A7
Wie leeft er nu op de grens van het alles en het niets?
Em               D                               A  A7
Een uitgestotene misschien, de duivel of zoiets?

[Verse 10]
A                                              A7
Ik naderde de hut en keek nieuwsgierig door de ruit
                                          D
Aan een tafel zat een echtpaar ze dronken thee en aten fruit
                             A       A7          Em
Ze wenkten me naar binnen en toen ik bij hen zat
F#m                        A      A7                 Em
Ontdekte ik de hemel in de nerven van het tafelblad

[Verse 11]
                C
Daar zag ik het stof der eeuwen tussen de kruimels van het ontbijt
               D
En aan de muur tikte de wijzerloze klok der eeuwigheid
                                  A                C
Het echtpaar lachte me toe en zei met zachte stem
                                   A        A7
“Welkom in onze woning, aangenaam, wij zijn Hem”

[Verse 12]
A                                                   A7
“U zocht ons en u vond ons als dat de zin is van uw bestaan
A                                                  A7
Dan valt er dus niets te zeggen en kunt u in vrede gaan”
D                                                         A  A7
Ik vroeg: “waarom zwijgt u zo angstvallig over uw aanwezigheid?”
Em                   D                                         A  A7
Ze antwoordden: “het weten maakt een einde aan de oneindigheid”

[Verse 13]
A                                                        A7
“Ach u weet wel het simpele verhaal van de wortel en het paard
A                                             A7
Ons vinden is de moeite van het zoeken nimmer waard
D                                               A A7
Dus ga terug naar het paradijs want dat is waar u hoort
       Em                      D
U zult vergeten wat u hier zag opdat de rust niet wordt verstoord
Em                             D                A    A7     Em
Maar in gedachten zijn we bij u, daar achter de hemelpoort”