Am
17 jaar geleden
Am
Sprak een man mij zomaar aan
C
Hij zei: 'Niets kan mij meer schelen'
C
En ik doe d'r ook niks aan
Dm
En er was niet echt een reden
Dm
Zo was het altijd al geweest
E7
Voor hem was leven lijden
E7                     Am
Zoals voor anderen een feest

[Verse 2]
Am
En niemand kon begrijpen
Am
Waarom die man zo droevig was
C
En d'r waren theorieën
C
Dat hij vroeger in de klas
Dm
Geobsedeerd was met een meisje
Dm
Waarvan ze zeiden die is gek
E7
Ze heeft de duivel in haar ogen
E7                     Am
En een ketting om haar nek

[Chorus]
G
En ik zag hem in de duinen
C
Staren naar de zee
G
In z'n eentje aan het eten
C
Aan een tafeltje voor twee
G
En ik had hem willen spreken
C
Maar dat durfde ik niet goed
Dm
Dat was een van duizend dingen
E7
Die je simpelweg niet doet

[Verse 3]
Am
Want in het dorp zeiden de mensen
Am
Met die man is er iets mis
C
Dat hij nooit een keertje praten wil
C
Altijd in z'n eentje is
Dm
En soms dan zeggen vrouwen
Dm
Als je het niet horen kan
E7
O, ergens is het zonde
E7                      Am
Het was best een knappe man

[Verse 4]
Am
Want op een dag is 'ie verdwenen
Am
En niemand wist waarheen
C
En de buren hadden vragen
C
Dus de politie kwam meteen
Dm
Om z'n huis te onderzoeken
Dm
Voor een aanwijzing of spoor
E7
Maar de ene agent zei tegen de ander
E7
Ikke, ik weet het ook niet hoor
Am
Maar hij lijkt spontaan verdwenen
Am
En hoe weet alleen God
C
Want de ramen en de deuren
C
Zijn van binnenuit op slot
Dm
En er is hier verder niets meer
Dm
Er is maar één ding ongewoon
E7
Twee borden op een tafel
E7                     Am
Eentje vies en eentje schoon