C    G    C    G

[Verse 1]
   C                    C
Er was eens 'n haveloos ventje,
    C                       G
die vroeg aan z'n moeder 'n broek.
     G                     G
Maar moeder verdiende geen centjes
   G                   C
en vader was wekenlang zoek.

     C                       G
Ach, moedertje, geef me geen standje,
   C                     G
er zit in m'n broekie 'n scheur;
   Am                         C
de jongens op school roepen: "Jantje,
     C          G           C      G    C     G
jouw billen die zien we d'r deur".

[Verse 2]
   C                       C
De moeder werd ziek van de zorgen,
    C                     G
lag stil en bedrukt in 'n hoek;
     G                        G
geen mens die haar centen wou borgen
   G                        C
en Jantje vroeg toch om z'n broek.

     C                      G
Toen heeft ze haar rok uitgetrokken,
   C                G
de enigste die ze bezat,
   Am                    C
en maakte van stukken en brokken
   C               G       C      G    C     G
'n broek voor haar enigste schat.

[Verse 3]
   C                     C
Nu konden ze Jantje niet plagen,
   C                     G
nu waren z'n billen niet bloot,
     G                        G
maar voor hij z'n broekie kon dragen
     G                    C
ging moeder van narigheid dood.

   C                        G
Ze stierf van 't sjouwen en slaven,
   C                            G
vervloekt en verwenst door haar man.
     Am                     C
Toen Jantje haar mee ging begraven
     C          G           C
toen had ie z'n broekie pas an.