Du sahsch, du denksch gråd dro, wia ålles ågfångt håt.
Du sahsch, du denksch gråd dro, wia's wår.
Du wårsch no jung und håsch no so viel Träume khot.
Und daß es guat geah muaß, wår klår.
Iatz ischas aus, und des isch guat, s'war numma gånga!
Iatz isch ålls nui, und des isch guat, kohsch nui ofånga!
Du sahsch, es weard wohl scho v'rgeah!
Du sahsch, iatz hån i's doch so schea,
doch eppas tuat no ålba weah!

A bissle traurig sei, mhm!
A bissle Herz-Schmerz und so, den ma manchmål g'spürt!
A bissle traurig sei, mhm!
Die gruaße Liab und so, dia jeder irgendwenn verliert!
A bissle traurig sei, mhm!
Und nåcha liesnasch d'r a traurig's Liadle o!
Und wenn's ehrlig isch, nåcha g'spürsch es glei:
Dia Liadle kehma o vom "A-bissle-traurig-sei"!

Du sahsch, dia Sunna måcht d'r s'Leba wieder hall,
du hocksch gråd då, troumsch vur di hi.
Im Radio saht ma: Und iatz spiela m'r no g'schnall
a gånz a nuia Melodie!
Du liesnasch zua und denksch: Des konn's doch går it geba!
Der wo då singt, v'rzählt a G'schicht aus meinem Leba!
Vur kurzem hatsch no gsaht: Herz-Schmearz!
Des isch a Schmålz, naja, wen steart's?
Und iatz trifft's di gånz genau i's Hearz!