en ik bedek je teder met de nacht
en in je buik plant ik mijn eerste ster
doorheen je lenden trilt de zwaartekracht
en je ribben vallen zacht omver

ah, dit is hoe ik je bemin
de oerknal was slechts een begin
en kennen we niet de eeuwigheid
we hebben goddelijk gevrijd

je verdrinkt me langzaam in een kus
en je lijf laait op in elk gebaar
maar het heeft geen zin dat ik je blus
tussen je benen ligt de evenaar

ah, dit is hoe jij mij bemint
de liefde steeds opnieuw uitvindt
en kennen we niet de eeuwigheid
we hebben toch subliem gevrijd

en ik bedek je teder met de nacht
en ik spreid de melkweg om je heen
en ik verhef je tot de tweede macht
en ik blaas je knieën zacht uiteen

ah, dit is hoe ik je bemin
de oerknal was slechts een begin
kennen we niet de eeuwigheid
we hebben toch ultiem gevrijd

(c) Elvis Peeters