Kolera:
Rüzgârda savrulan bir yaprak gibi
Durdum derken sürüklenmeye başlarım yine
Yazıp tüketirsem acım biter sanmıştım
Ama yeniden yastayım hay canına yandığım
Suskunluğuma aldanma bakışlarım kâfi yakmaya
Yalnızlığım elle tutulacak kadar yakında
Düşünüyorum sessiz ol gücün yoksa bana katlanmaya karşımdan defol
Tutup yere attığın, suretimdi baktığın
Denize düşsem de sen gemini kurtar
Karaya çıkan yolu yüzdüm kaç kere
Galip benim böyle kral gibi söyle havan kime?
Ben planlayana kadar olup bitiyor her şey
Ben kurana kadar dağılıyor hayatım
Hülyalarıma bak iki dirhem bir çekirdek
Aldanıyorum ölene dek, şeytan aldatınca kikirdek

Nakarat:
Tanırım seni sen hiç sevmeyi bilmezsin
Kaybolsam hafta olur beni aramaya bile yeltenmezsin
O zaman gel günahsız git günahlarla koy beni yerine bu yangınıma üfle
Gel hatasız git hatalarla vur beni dibime şu hallerim ne külfet

Sagopa Kajmer:
Ben bir iki şey biliyorum, üç-dört şey ekliyorum
Gerekmez Bana kimselerden gelecek yorum
Ayaklar benim, yazan kol benim kolum
Düşünen pay da benim bu treni çeken ray da
Bilir misin rap için güneş de benim ay da
Aldım başımı yürüyorum kelle koltukta
Selle aşar takam ırmakları yoklukta
Neden kimilerini gözüm görür her boklukta
Gücünüz aynı güçsüzlük çoklukta
Ölümü gömdüm gözlerinde şimdi sıra toprakta
Bakalım o seni nasıl ölüme gömecek son trakta
Doğru kazan yalan sat da doy doy tat da
Zehirli akrep itinaya aranır maksatta
İçine kibir ateşi düşmüş nefisleri söndür ilk fırsatta
Aşağıda selametin varsa tepeden düş atla Kasva

Nakarat:
Tanırım seni sen hiç sevmeyi bilmezsin
Kaybolsam hafta olur beni aramaya bile yeltenmezsin
O zaman gel günahsız git günahlarla koy beni yerine bu yangınıma üfle
Gel hatasız git hatalarla vur beni dibime şu hallerim ne külfet