Unha nena eu atopei
No camiñiño dun monte
Viña soa e seus ollos
Estaban roxos de chorar

Que che pasa miña nena
Porque choras dimo a min
Porque ves así tan triste
Meteuse contigo alguén

E ela non dicía nada
A sua man me ensinou
Traia unha presa de terra
Que dixo seu pai lle deu

Que é o que queres que che diga
Se non podo nin falar
Esta presiña de terra
É un recordo do meu pai
Desde antonte está enterrado
E non o podo esquecer
Que é o que queres que che faga
Miña nai morreu tamén

Eu collina pola man
E tamén chorei con ela
Leveina pra miña casa
Crieina como unha irmá

Xa non chores miña nena
Que aínda que non son teu pai
Hei quererche rapaciña
Hei quererche de verdade

Unha nena eu atopei
No camiñiño dun monte
Viña soa e chorando
Porque xa non tiña pais

Porque xa non tiñaa
Pais