Kolera:
Rüzgarda savrulan bir yaprak gibi durdum
Derken sürüklenmeye başlarım Yine
Yazıp tüketirsem acım biter sanmıştım
Ama yeniden yastayım hay canına yandığım
Suskunluğuma aldanma bakışlarım kafi yakmaya
Yalnızlığım elle tutulacak kadar yakında
Düşünüyorum sessiz ol
Gücün yoksa bana katlanmaya
Karşımdan defol
Tutup tere attığım suretimdi baktığım
Denize düşsem de sen gemini kurtar
Karaya çıkan yolu yüzdüm kaç kere
Galip benim böyle kral gibi söyle havan kime
Ben planlayana kadar olup bitiyor her şey
Ben kurana kadar dağılıyor hayatım
Hülyalarıma bak iki dirhem bir çekirdek
Aldanıyorum ölene dek
Şeytan aldatınca kikirdek tanırım seni
Sen hiç sevmeyi bilmezsin
Kaybolsam hafta olur
Beni aramaya bile yeltenmezsin
O zaman gel günahsız git günahlarla
Koy beni yerine bu yangınıma üfle
Gel hatasız git hatalarla vur beni dibime
Şu hallerim ne külfet

Sagopa Kajmer:
Ben bir iki şey biliyorum üç-dört şey ekliyorum
Gerekmez Bana kimselerden gelecek yorum
Ayaklar benim yazan kol benim kolum
Düşünen pay da benim bu treni çeken ray da
Bilir misin rap için güneş de benim ay da
Aldım başımı yürüyorum kelle koltukta
Selle aşar takam ırmakları yoklukta
Neden kimileri gözüm görür her boklukta
Gücünüz aynı güçsüzlük çoklukta
Ölümü gömdüm gözlerinde şimdi sıra toprakta
Bakalım o seni nasıl ölüme gömecek son trakta
Doğru kazan yalan sat da doy doy tatta
Zehirli akrep itinaya aranır maksatta
İçine kibir ateşi düşmüş nefisleri söndür ilk fırsatta
Aşağıda selametin varsa tepeden düş atla kasva