'Mijn man is naar het buitenland!'
Zo vaak heb ik het willen schreeuwen
Van de daken in deze buurt
Die met z'n schoongepoetste ramen
Fatsoenlijk zwijgend naar me gluurt
Het heeft geen zin, ik weet het wel
Ze weten het, ik kan het voelen
En wat er nog maar aan ontbrak
Mijn kind, dat in de klas gepest wordt
"Jouw vader, die zit in de bak"

Mijn man is naar het buitenland
Het vaak gerepeteerde smoesje
Voor jij die ochtend afscheid nam
Maar 't duurde nog geen veertien dagen
Voordat de buurt er achter kwam
Ik voel het als ik loop op straat
Het medelijdend leedvermaak
De buurvrouw, anders onverschillig
Die grijnzend vraagt hoe ik het maak

Mijn man is naar het buitenland
Maar ik durf het al niet meer te zeggen
De lepra van het buurtgerucht
Onzichtbaar, maar niet uit te wissen
Jaagt mij als uitschot op de vlucht
Ik weet een ding: we gaan hier weg
Voordat ze ons gezin vernielen
Ik krijg misschien de grootste straf
En dat onschuldig en in vrijheid
Misschien ben jij het beste af