Heel lang geleden, was hij bij de VU
Hij zei: 'Bij mijn partij blijf ik tot 't laatste uur'
Toen klonk de lokroep van 't blauw gedachtegoed
En hij liep over, o wat voelde hij zich goed

Het kleine bleuke, werd snel een vlotte jongen
Hij werd de spreekbuis van Verhofstadt, de premier
'Dit is een droomjob,' riep hij tot al zijn vrienden
'Dit laat ik nooit los'

Even later werd hij plots burgemeester
En hij riep: 'Mensen, ik doe de zes jaar uit!'
Maar na drie jaren, hing zijn sjerp al aan de wilgen
Het parlement riep:
'Wij willen Somers'

Minister-president, het was een natte droom
De baas van Vlaanderen, en van elke allochtoon,
Hij zei: 'Hier blijf ik, ik doe dit tot mijn pensioen.'
Maar toen belde het Paleis, want men had hem daar vandoen

Men zocht een leider, voor Vlamingen en Walen
En hij zei: 'Dit doe ik, want het is een hele eer'
'Ik ben zo jong nog, maar de macht zal het me leren!'
En het werd Somers

Hij leek pas zestien, maar was negenendertig
Hij zei: 'Dit doe ik, tot de allerlaatste snik!'
Toen ging de bel, en zijn vrouw stond daar, in tranen
'Ik wil mijn Somers
Ik wil mijn Somers'

Hij liet zijn troon staan, en ging toen met haar mee
Tegen zo'n aanbod, zei hij niet zomaar nee
En in de bedstee vervulde hij zijn plichten
En hij werd Somers
Toen was hij Somers

uitvoerder: Pieter-Jan De Smet
tekstschrijver: Fritz Van den Heuvel
origineel: En het werd zomer van Rob De Nijs