Ach m'n lieve, verlang je naar je wezen
Waar het stil is, zonder vrezen
En waar je niemand hoeft te wezen
Lieve, dan verlang je veel

Want de weg daarnaartoe is eenzaam
En weinigen zijn behulpzaam
En voor het eerst van je leven
Zul je strijden alleen
En zul je lijden alleen

Voor het eerst van je leven zul je alles moeten geven
Om dat wat je nog niet kent
En om die die je nog niet bent

Het is de onderste steen boven, het is niet te geloven
Je bouwwerk stort in
Met jou middenin
Maar lieve, toe dan, en

refrain:
Stroom maar met je stroom mee
Droom maar met je droom mee
Terug
Naar je geboorteland
En daar zal ik je vinden
Varend op de winden
Terug
Naar je geboorteland

Als jij, m'n lieve, in de stroom blijft steken
Of als, m'n lieve, je droom zal breken
Wanneer het oude zich zal wreken
Uit naam van wie je was

Weet dan goed t' onderscheiden
Want alle kreten van het lijden
Zijn niet het hoogste lied
Dat door alles heen klinkt
Voor wie horen wil, zingt

De stem van de allereerste moeder
Uit wie alles ooit begon
De stem uit die ene bron

Waarvoor al het grove zal bezwijken
Je wordt al verwacht
Je wordt al eeuwen verwacht
Dus lieve, toe dan, en

refrain

refrain