pannussa homeinen kahvi
ja lattialla astia
sade huuhtoo ikkunoita
eipä tarvitse niitä itse pestä
ei mikään enää lähtemästä estä
mut oon kuin betoniin valettu polviin saakka
seläs näkymätön tuhat kiloinen taakka
vaik edessä ois enää yksi rasti
en tiedä jaksanko hautaan asti
olen vankina täällä ikuisesti
myös hautausmaata kiertävät aidat
kun päättyisi viimein maallinen pesti
mut syvempään kuitenkin maahan vain kaivat
pidän sinusta mutten itseäni siedä
en tarvitse muita, sinusta en tiedä
myönnän jos mä lähden
sen teen vain itseni tähden
kesäkengät ja liian suuri huppari
pakkasessa lähikauppaan
vain muutaman kaljan jälleen noudan
jos lisää tarvin, niin hyvin joudan uudelleen
kun muutoin kuitenkin vain lähinnä makaan
en kotoa poistu syyttä ainakaan
unohtakaa minut, tahdon olla yksin
synnyin suruun ja minut puettiin pettymyksin
olen vankina täällä ikuisesti
myös hautausmaata kiertävät aidat
kun päättyisi viimein maallinen pesti
mut syvempään kuitenkin maahan vain kaivat
pidän sinusta mutten itseäni siedä
en tarvitse muita, sinusta en tiedä
myönnän jos mä lähden
sen teen vain itseni tähden
olen vankina täällä ikuisesti
myös hautausmaata kiertävät aidat
kun päättyisi viimein maallinen pesti
mut syvempään kuitenkin maahan vain kaivat
pidän sinusta mutten itseäni siedä
en tarvitse muita, sinusta en tiedä
myönnän jos mä lähden
sen teen vain itseni tähden
myönnän jos mä lähden
sen teen vain itseni tähden
Café mofado na chaleira
E louça no chão
A chuva lava as janelas
Não preciso lavá-las eu mesma
Nada mais me impede de partir
Mas é como se eu tivesse sido jogada até os joelhos no concreto
Uma carga invisível de mil quilos nas costas
Mesmo que haja apenas mais uma marca à frente
Não sei se aguento até o túmulo
Estou presa aqui para sempre
Até o cemitério está cercado
Quando o trabalho terreno for finalmente finalizado
Você me enterraria ainda mais profundamente na terra
Eu gosto de você, mas não me suporto
Não preciso de mais ninguém, não sei você
Admito que se eu partisse
Faria isso apenas por mim
Sapatos de verão e um moletom grande demais
No frio, vou à loja do bairro
Vou pegar algumas cervejas mais uma vez
Se eu precisar de mais, posso ir novamente
Caso contrário, apenas deito aqui
Pelo menos não saio de casa sem motivo
Se esqueçam de mim, quero ficar sozinha
Nasci na tristeza e me vestiram de decepções
Estou presa aqui para sempre
Até o cemitério está cercado
Quando o trabalho terreno for finalmente finalizado
Você me enterraria ainda mais profundamente na terra
Eu gosto de você, mas não me suporto
Não preciso de mais ninguém, não sei você
Admito que se eu partisse
Faria isso apenas por mim
Estou presa aqui para sempre
Até o cemitério está cercado
Quando o trabalho terreno for finalmente finalizado
Você me enterraria ainda mais profundamente na terra
Eu gosto de você, mas não me suporto
Não preciso de mais ninguém, não sei você
Admito que se eu partisse
Faria isso apenas por mim
Admito que se eu partisse
Faria isso apenas por mim
Tenha acesso a benefícios exclusivos no App e no Site
Chega de anúncios
Badges exclusivas
Mais recursos no app do Afinador
Atendimento Prioritário
Aumente seu limite de lista
Ajude a produzir mais conteúdo