Blijf nog even, kijk d'r aan.
Een kopje gaat aan 't dansen gaan.
Annie zingt haar oude lied,
het ouwe van jouw refrein.
Vul de glazen, drink maar aan.
Je moet op sterke benen staan
want Annie zingt haar oude lied.
Ik hou van jouw refrein.

Jij hoort dit voor de eerste keer,
ik hoor het ééns per maand of meer,
met oude tranen als ze zegt:
"Ik ga nu nooit meer van u weg."
Het klinkt wat vals en uit de maat
terwijl het vers wat kreupel gaat.
Maar Annie zingt haar oude lied.
Ik hou van jouw refrein.

Annie zingt haar oude lied,
het ouwe van jouw refrein.
Al zevenhonderd maal of meer
verlaat ze mij en komt dan weer
en zegt: "dit was de laatste keer.
Ik zwijg en zit keihard te zijn.
"Vul je glas, je ziet weldra
hoe ik door de knieën ga."
Annie zingt haar oude lied.
Het ouwe van jouw refrein.

Annie zingt haar oude lied.
Het ouwe van jouw refrein.
Dit is niet Annie's enige lied,
een ander hoor je nu nog niet.
Ze zingt het als ze mij verlaat,
dus morgen of nog wel vandaag.
"Blijf nog even, drink maar aan,
zie me door de knieën gaan."
Annie zingt haar oude lied.
Ik hou van jouw refrein.