Drie kordate stewardessen kijken zorgzaam in het rond
Zetten gele zuurstofmaskers in drie talen op hun mond
Kijk, het zwemvest heeft een blaaspijp en het lampje kan ook aan
Maar ik kan met dat lawaai allang niets meer verstaan

Wordt u niet goed? Of wilt u nog thee
Kijk naar beneden dan ziet u de zee
En ze blijven maar aan me vragen
Wat ze voor mij kunnen doen
Nee, laat u maar, helemaal niets
't Wordt nooit meer als toen
Nooit meer als toen

refren':
Toen, verleden jaar augustus, maakten wij de eerste vlucht
Alles leek nog zo gezellig, nog geen vuiltje aan de lucht
En we vlogen met z'n tweeen over zeeen, over land
Kilometers boven wolken, hand in hand

En jij vroeg aan mij: "Zeg wil je nog thee
Kijk daar beneden daar zie je de zee"
En we bleven maar dingen verzinnen
Die we daarstraks zouden doen
Daar is nu niets meer van over
't Wordt nooit meer als toen
Nooit meer als toen

refren'