Het vorig jaar zat het wat tegen
En ook de zomer bracht slechts regen
Plus bliksem-inslag in het koren
De oogst ging als zo goed verloren
Kan ik nog lachen, zelfs zingen

En soms, zo nu en dan
Waait er zoiets
Waait er zoiets als vrede door mijn hart
ja, dat is een welkom intermezzo
Wanneer het mij benardt
En ook al weet ik dat het nooit lang duren kan
Maar wat dan nog

Het spoort mij aan, ja, zo nu en dan
Waait er zoiets als vrede door mijn hart
Ja, dan ben ik zo intens gelukkig
En zeker niet verward, al voel ik mij
Als 't ware lichtelijk verdoofd
En toch zo helder, als was het lente in mijn hoofd

Ik ben bereid, net als zovelen
Om lief en leed te willen delen
Ik speel nog altijd even hoopvol een kleine anonieme hoofdrol
Doch meestal in de uitkijktoren
Rusteloos als nooit tevoren

Maar soms, zo nu en dan
Waait er zoiets
Waait er zoiets als vrede door mijn hart
Ja, je mag het noemen zolas je wilt
Nonsens voor mijn part
Kan ik het helpen
Het is berustend voor mij althans
Dat, hoe de wind ook waait

Ja, dan nog, soms, zo nu en dan,
Waait er zoiets als vrede door mijn hart
Ja, dan ben ik in de wolken al zijn die nog zo zwart
En dat beleef ik als een lichtpunt in mijn bestaan
En dat is voldoende
Wat er ook gebeurt, om door te blijven gaan