Wij zijn zo bang voor generaals in vredestijd
Al veertig jaar geen oorlog en geen narigheid
Ze hadden o zo graag een keer hun land bevrijd
Van een opgerukte vreemde mogendheid
Hun hele leven zijn ze er op voorbereid
Ooit te mogen vechten voor de veiligheid
Het vaandel hoog, in naam van onze majesteit
Wij zijn zo bang voor generaals in vredestijd

Wij zijn zo bang voor generaals in vredestijd
Een univorm te moeten dragen dat nooit slijt
Het bommenarsenaal is juist zo uitgebreid
Rollend materieel van hoge kwaliteit
En drie, langs de grens verspreid
Maar nooit een aanval die ze tot de vijand leidt
U snapt dat elke generaal daar onder lijdt
Nu dacht u: He, daar hoor ik toch tweemaal het rijmwoord leidt
Maar er was wel degelijk onderscheid
Want de eerste was de korte en de tweede was de lange lijdt
En we blijven bang voor generaals in vredestijd

Wij zijn zo bang voor generaals in vredestijd
Want hun wapens worden zonder echte strijd
Nooit gezegend door die Roomse heiligheid
En ze krijgen zonder ferme oorlogstijd
Nooit 't erekruis voor moed en beleid
Na hun pensionering rest vergetelheid
Terwijl een generaal 't liefst, dat is toch wijd en zijd
Bekend, historie schrijft voor d'eeuwigheid
Daarom zijn wij zo bang voor generaals in vredestijd